DEFENESTRATION Âge d’Or

BEA HAUT, UK 2015
b&w, 5’, 16mm, v : NO DIALOGUE

Defenestration mengt film en huiselijke structuren en reikt verder dan het frame, waarbij hij toegang en ontsnapping uittest, opening en portaal. Geritmeerd door de Letraset-letters die aangebracht werden het optische spoor van de film.

Entre répétitions et variations, entre le dedans et le dehors, l’espace domestique et le monde extérieur : une silhouette de femme – lointaine héritière de Musidora dans Les Vampires de Feuillade – et une série de fenêtres à guillotine pour une méditation poétique sur l’évasion et la liberté. Rythmé par les décalcomanies sur la piste optique de la pellicule.

Mixing film and domestic structures, this film reaches beyond the frame, testing out access and escape, aperture and portal. The letraset sound also bumps its way across the frame boundary into the visible.

MOVEMENT AND STILLNESS Âge d’Or

JAMES EDMONDS, UK 2015
colour, 11’, Digital file, v : SILENT

Rustige observaties, variaties van licht, van felle ambergloed tot diffuus grijs dat met tussenpozen de ramen van een interne wereld binnendringen. Een film over thuiskomen, archetypische beelden waar het eeuwige het tijdelijke ontmoet. Een rustige reflectie, afgewisseld met reizen en de eindeloze zoektocht naar betekenisvolle vormen, persoonlijke hoofdstukken van collage en restanten.

Observations silencieuses, variations de lumière, d’une forte lueur ambrée à des gris diffus, perçant de manière intermittente les fenêtres d’un monde intérieur. Un film sur le retour à la maison, images archétypales où l’éternel croise le temporel. Une calme méditation entrecoupée de voyages et de la quête incessante de formes signifiantes, des chapitres personnels faits de collages et de vestiges.

Quiet observations, variations of light, from strong amber glows to diffused greys, intermittently entering the windows of an internal world. A film about coming home, archetypal images where the eternal meets the temporal. Calm reflection interspersed with travel and the endless search for significant forms, personal chapters of collage and remnants.

NEW SUN BREATHING IN IMPATIENCE

CHLOE REYES, USA 2017
colour, 6’, 16mm, v : SILENT

Portret van mijn grootmoeder in haar huis.

Un portrait de ma grand-mère chez elle.

Portrait of my grandmother in her home.

BAD MAMA WHO CARES Âge d’Or

BRIGId McCAFFREY, USA 2016
colour, 12’, 35 mm, v : NO DIALOGUE

De geoloog Ren Lallatin is verhuisd naar een klein wooncomplex dat zich tussen een spoorweg en de autosnelweg bevindt. Woestijnvergezichten worden vervangen door een arsenaal aan tactiele bezigheden terwijl de situatie van het huis onstabiel wordt. In vrije val vanaf een vast punt wordt de omtrek voor de veiligheid versierd. Woestijnwinden doen aluminium mobielen en seismische trillingen brengen een serenade aan het huis.

La géologue Ren Lallatin s’est installée dans une petite construction située entre une gare de triage et l’autoroute. Alors que la situation de la maison devient instable, l’observation des paysages désertiques fait place à une série de tâches manuelles. Les vents du désert animent des mobiles en aluminium et les vibrations sismiques font chanter la maison.

Geologist Ren Lallatin has moved into a small housing complex located between a rail yard and the interstate. Desert vistas are replaced with an arsenal of tactile pursuits, while the situation of the house becomes unstable. Desert winds animate aluminium mobiles and seismic vibrations serenade the home.

025 SUNSET ReD Âge d’Or

LAIDA LERTXUNDI, USA - SPAIN 2016
colour, 14’, 16 mm, v : ENGLISH, sub : —

025 Sunset Red is een soort quasi autobiografisch verslag. Iets ongedefinieerd tussen heden en verleden. Herinnering en nakende nabijheid. Delicaatheid en viriliteit. Het ongrijpbare en het tastbare. Het Baskenland en Californië. Het is een reeks van echo’s van een opvoeding door radicale communisten zonder nostalgie maar als middel om betekenis te geven, een middel om praktische toepassingen uit het verleden in het heden te vinden. In de film wordt bloed verzameld en vergoten, rode filters bedekken de landschappen en beelden van verlangens worden zowel geproduceerd als waargenomen. De film is een ijle psychedelische ontdekkingstocht van het intieme en het politieke op zoek naar hoe politiek kan ontstaan, een leven en een gevoeligheid kan vormen en deel kan uitmaken van een lichaam.

025 Sunset Red est une sorte de compte-rendu quasi-autobiographique. Quelque chose d’indéfini entre passé et présent. Souvenir et imminence. Délicatesse et virilité. L’insaisissable et le tactile. Le Pays basque et la Californie. C’est un ensemble d’échos d’une éducation reçue de par des communistes radicaux, sans nostalgie mais comme moyen de donner du sens, un moyen de trouver des mises en pratique du passé dans le présent. Dans le film, le sang est collecté et versé, des filtres rouges couvrent les paysages, et des images du désir sont tout à la fois produites et observées. Le film est une incursion diaphane et psychédélique dans l’intime et le politique, cherchant à découvrir comment le politique peut surgir, façonner une vie, former une sensibilité, et s’inscrire dans un corps.

025 Sunset Red is a kind of quasi-autobiographical reckoning. An indiscernibility of then and now. Recollection and immediacy. Delicacy and virility. The elusive and the haptic. The Basque Country and California. It’s a set of echoes of an upbringing by communist radicals, not as nostalgia but as a way of making sense, of finding practical applications of the past in the present. Within the film, blood is collected and poured, red filters cover landscapes, and images of desire are both produced and observed. The film is a diaphanous, psychedelic foray into the domestic and the political, looking at ways that politics may erupt, shape a life, form a sensibility, and become inscribed upon a body.