PETER GIDAL #2 – 75’

Saturday
08.10.2016 / 15:00
Plateau

HALL

PETER GIDAL, UK 1968-1969
b&w, 10’, 16 mm, v : NO DIALOGUE

KEY

PETER GIDAL, UK 1968
colour, 10’, 16 mm, v : NO DIALOGUE

ROOM FILM 1973

PETER GIDAL, UK 1973
colour, 55’, 16 mm, v : SILENT

Deux courts et un moyen métrages de la première période de l’œuvre de Peter Gidal convoquant incognito un célèbrissime chanteur folk de l’époque (Key) et, surtout, de nombreux éléments du langage filmique (montage en jump-cut, répétitions, durées, zoom, mise au point, flou, etc.) pour questionner le cinéma et notre regard en suscitant l’admiration de Jonas Mekas pour Room Film 1973 : « De manière très subtile et très plastique il traite de lumière. Le film est sans compromis dans le minimalisme de l’action. Une très belle œuvre […] absolument contemporaine en sensations et substance. C’est un des meilleurs films de l’école londonienne. »

Twee kortfilms en één middellange film uit de eerste periode van Peter Gidal. We zien een heel beroemde folkzanger uit die tijd, incognito (Key), maar er worden – vooral – veel elementen uit de filmtaal ingezet (montage en jump-cut, herhaling, duur, zoom, focus, onscherpte, enz.) om film, net als onze blik, in vraag te stellen. Jonas Mekas was een bewonderaar van Room Film 1973: “ Ik was vooral onder de indruk van Gidals film die, op basis van wat ik gezien heb, misschien wel zijn beste tot nu toe is. Heel subtiel en heel plastisch gaat hij om met het licht. De film is compromisloos rigide in zijn minimale actie. Een zeer mooi werk. […] Het is absoluut modern qua gevoel en inhoud. Het is een van de beste films die uit de London School zijn gekomen. ”

Two short and one medium length film from Peter Gidal’s first period. A very famous folk singer of the time is invoked, incognito (Key) but – above all – many elements of the film language (editing and jump-cut, repetition, duration, zoom, focus, blur, etc.) are used to question film, and our gaze. Jonas Mekas was an admirer of Room Film 1973: “ I was particularly impressed with Gidal’s film, which from what I’ve seen may be his best to date. Very subtly and very plastically it deals with light. The film is uncompromisingly rigid in its minimality of action. A very beautifully realised piece of work […] It is definitely contemporary in feeling and substance. It is one of the best films to come out of the London School. ”

---

---

Related:

Âge d’Or Festival 2016 / Peter Gidal