Opening Night: La deuxième femme

Thursday
06.10.2016 / 19:00
Ledoux

  

LA DEUXIÈME FEMME OPENING NIGHT

PIERRE CLÉMENTI, FRANCE 1967-1978
colour, 48’, 16 mm, v : SILENT with LIVE SOUNDTRACK

« Il y a en moi la volonté de ne pas me galvauder dans des films qui ne méritent pas d’être faits. J’ai découvert qu’on pouvait réaliser des images en toute simplicité, sans être passé par une école. Le cinéma underground a osé. Avec lui, on adaptait son art à ses moyens. J’ai toujours travaillé seul et je n’ai ruiné que moi-même. » (Pierre Clémenti)

Acteur inoubliable chez Buñuel, Pasolini, Garrel, Rocha ou Visconti, c’est avec son cachet de comédien pour le film Benjamin ou les mémoires d’un puceau de Michel Deville que Pierre Clémenti achète en 1967 sa première caméra Beaulieu 16 mm. Pendant plus de quinze ans, il filme au fil des jours et des rencontres une série de journaux intimes. Dans La deuxième femme, longtemps considéré comme inédit, Bulle Ogier et Viva, Nico et Tina Aumont, Philippe Garrel et Udo Kier, un spectacle de Béjart, une pièce de Marc’O, des concerts de Bob Marley et Patti Smith… pas toujours reconnaissables – passés comme dans l’accélérateur de particules d’un véritable maelström d’images psychédéliques.

Séance présentée par Balthazar Clémenti, fils de l’acteur-cinéaste.   

‘Diep in mij zit het verlangen om me niet te verlagen met films die het niet verdienen gemaakt te worden. Ik heb ontdekt dat je beelden kan maken met heel eenvoudige middelen, zonder daarvoor naar school te zijn gegaan. De undergroundcinema durfde: met hem paste men zijn kunst aan zijn middelen aan. Ik heb altijd alleen gewerkt en ik heb slechts mezelf geruïneerd.’ (Pierre Clémenti)

Pierre Clémenti, een onvergetelijke acteur bij Buñuel, Pasolini, Garrel, Rocha of Visconti, koopt in 1967 – met wat hij verdient voor de film Benjamin ou les mémoires d’un puceau van Michel Deville – zijn eerste 16mm-Beaulieucamera. Gedurende meer dan vijftien jaar filmt hij aan de hand van dagelijkse ontmoetingen een reeks intieme dagboeken. In La deuxième femme, tot 2010 als onuitgegeven beschouwd, zien we Bulle Ogier en Viva, Nico en Tina Aumont, Philippe Garrel en Udo Kier, een optreden van Béjart, een stuk van Marc’O, concerten van Bob Marley en Patti Smith (niet altijd herkenbaar)… Het is als een maalstroom van psychedelische beelden die door een deeltjesversneller worden gedraaid.

Projectie ingeleid door Balthazar Clémenti, zoon van de acteur-filmmaker.

‘There is, deep in me, the desire not to demean myself in films that do not deserve to be made. I discovered that one could produce images with ease, without going through a school. The underground cinema dared. With it, we adapted our art to its means. I always worked alone and I have ruined nobody but myself.’ (Pierre Clémenti)

In 1967, Pierre Clémenti, an unforgettable actor in Buñuel, Pasolini, Garrel, Rocha or Visconti, buys with what he earns for Michel Devill’s film Benjamin ou les mémoires d’un puceau his first 16mm Beaulieu camera. Over the course of more than fifteen years, Clémenti films a series of intimate diaries, starting from daily encounters. In La deuxième femme, considered unpublished until 2010, we see Bulle Ogier and Viva, Nico and Tina Aumont, Philippe Garrel and Udo Kier, a performance by Béjart, a piece by Marc’O, concerts by Bob Marley and Patti Smith (not always recognisable)… It’s like a maelstrom of psychedelic images that are passed through a particle accelerator.

Screening introduced by Balthazar Clémenti, son of the actor and filmmaker.

 

---

 

---

---

Related:

Âge d’Or Festival 2016 / Live soundtrack / Opening Night