JOHAN GRIMONPREZ #4 – 83’

Monday
23.10.2017 / 17:00
Ledoux

I MAY HAVE LOST FOREVER MY UMBRELLA 

JOHAN GRIMONPREZ, BELGIUM - THE NETHERLANDS 2011
colour, 3’, DCP, v : PORTUGUESE, sub : ENGLISH

DOUBLE TAKE 

JOHAN GRIMONPREZ, BELGIUM - GERMANY - THE NETHERLANDS - USA 2009
colour + b&w, 80’, 35mm, v : ENGLISH, sub : DUTCH - FRENCH

 

 

Grimonprez cast Alfred Hitchcock als een paranoïde geschiedenisprofessor die onopzettelijk verwikkeld raakt in een ‘double take’ op de koude oorlogsperiode. De meester zegt alle verkeerde dingen op alle verkeerde momenten terwijl politici aan beide zijden wanhopig proberen om live op tv met veel herrie de juiste dingen te zeggen. Double Take richt zich op de wereldwijde opkomst van de ‘angst als een handelsmerk’ in een verhaal over vreemde koppels en hilarische dubbeldeals. Terwijl de cinema door de televisie wordt gekidnapt, en het keukendebat tussen Khrushchev en Nixon verder ratelt, gaat de seksuele politiek rustig verder en verschijnt Alfred zelf in een puike nieuwe rol op de tv, iemand die huisvrouwen chanteert met merken die ze niet kunnen weigeren. Romanschrijver Tom McCarthy schrijft een plot over persoonlijke paranoia als spiegel voor een politieke intrige waarin Hitchcock en zijn ongrijpbare dubbelganger in toenemende mate geobsedeerd zijn door de perfecte moord – van de andere! Omwille van thema’s als dubbelgangers, het verlies van zichzelf en homoniemen geldt I May Have Lost Forever My Umbrella, samen met Looking for Alfred en The Hitchcock Castings, als een voorloper van Double Take.

Grimonprez met en scène un Alfred Hitchcock et son double, professeur d’histoire paranoïaque involontairement mêlé à cette histoire qui se déroule pendant la Guerre froide. Le Maître dit tout ce qui est inadapté aux moments les plus inappropriés, tandis qu’en direct à la télévision, des hommes politiques des deux blocs tentent désespérément de dire les choses appropriées. Double Take prend pour cible l’émergence mondiale de « la peur comme matière première » dans une histoire de duos étranges et de doubles jeux désopilants. Alors que la télévision s’empare du cinéma, que le débat impromptu entre Khrouchtchev et Nixon (le Kitchen debate) s’éternise, la libération des mœurs s’impose tranquillement et Alfred apparaît en personne à la télévision dans un nouveau rôle épatant, faisant chanter les ménagères avec des marques qu’elles ne peuvent refuser. Le romancier Tom McCarthy écrit une histoire de paranoïa personnelle pour refléter l’intrigue politique dans laquelle Hitchcock et son double insaisissable sont de plus en plus obsédés par le crime parfait – l’un de l’autre ! Explorant les thèmes des sosies, des homonymes et de la perte de soi, I May Have Lost Forever My Umbrella (comme Looking for Alfred et The Hitchcock Castings) est clairement annonciateur de Double Take.

Grimonprez casts Alfred Hitchcock as a paranoid history professor, unwittingly caught up in a double take on the cold war period. The master says all the wrong things at all the wrong times while politicians on both sides desperately clamour to say the right things, live on TV. Double Take targets the global rise of ‘fear-as-a commodity’, in a tale of odd couples and hilarious double deals. As television hijacks cinema, and the Khrushchev and Nixon kitchen debate rattles on, sexual politics quietly take off and Alfred himself emerges in a dandy new role on the TV, blackmailing housewives with brands they can’t refuse. Novelist Tom McCarthy writes a plot of personal paranoia to mirror the political intrigue in which Hitchcock and his elusive double increasingly obsess over the perfect murder – of each other! Exploring the themes of doppelgangers, homonyms and losing oneself, I May Have Lost Forever My Umbrella – together with Looking for Alfred and The Hitchcock Castings – is a clear forerunner of Double Take.

---

Related:

Âge d’Or Festival 2017 / Johan Grimonprez