COMPETITION #1 – 82’ | EXPRMNTL/ÂGE D’OR

REMEMBERING THE PENTAGONS IMPATIENCE

AZADEH NAVAI, USA-IRAN 2015
colour + b&w, 23’, 16 mm, v : ENG, sub : —

Un voyage contemplatif, à la fois lent et rythmé, au plus profond des mémoires d’enfance de la cinéaste Azadeh Navai (née à Téhéran en 1985). Munie d’une ancienne caméra Bolex 16 mm et d’un sténopé, la cinéaste retourne à Téhéran et Ispahan où les perceptions et souvenirs des lieux, des senteurs et des émotions lui servent à explorer un paysage profondément personnel. Elle se demande : Quelle est la texture de la mémoire ? De quelle manière le temps – la lumière, le vent, le souffle de l’histoire – imprime-t-il sa marque sur les monuments et images du passé ? Les convulsions de ces souvenirs sont perceptibles jusque dans le grain de l’image cinématographique – kaléidoscopique dans la géométrie de l’instabilité et des flux.

Een langzame, ritmische en contemplatieve reis naar de vroegste jeugdherinneringen van filmmaker Azadeh Navai (Teheran, 1985). Met een oude 16mm-Bolex en een handgemaakte gaatjescamera keert Navai terug naar de Iraanse steden Teheran en Esfahan, waar de percepties en herinneringen van plaatsen, emoties en geuren dienen als instrumenten waarmee een diep persoonlijk landschap wordt blootgelegd. Navai vraagt: wat is de textuur van het geheugen? Op welke manieren weegt de tijd – het licht, de wind en de lucht van de geschiedenis – op de monumenten en de beelden van het verleden? De stuiptrekkingen van de herinnering zijn zelfs te zien in de verschuivende korrels van het filmbeeld, caleidoscopisch in hun geometrie van instabiliteit en flux.

A slow, rhythmic and contemplative journey into filmmaker Azadeh Navai’s (Tehran, 1985) earliest childhood memories. With an old 16mm Bolex and a hand-made pinhole camera, Navai returns to Tehran and Esfahan, Iran, where the perceptions and recollections of places, emotions, and scents serve as vehicles through which she exposes a deeply personal landscape. She asks – what is the texture of memory? In what ways does time – the light, wind, and air of history – wear upon the monuments and the images of the past ? The convulsions of recollection are perceptible even in the shifting grains of the film image – kaleidoscopic in their geometries of instability and flux.

THE HOST Âge d’Or

MIRANDA PENNELL, UK 2015
colour + b&w, 59’, DCP, v : ENG, sub : —

En enquêtant sur les liens de ses défunts parents avec la Anglo-Iranian Oil Company (la future BP), la cinéaste tombe sur les lettres d’un géologue pétrolier actif en Iran dans les années 1930 qui allait ensuite consacrer ses recherches aux origines de la « civilisation ». Mais le film définit son propre champ d’investigation en cherchant à déchiffrer les signes des images fragmentaires enfouies dans les archives de BP. Ce voyage dans les images du passé tisse des histoires tirées, d’une part, d’une mémoire personnelle, d’autre part, de l’histoire officielle d’un empire et, graduellement, construit le puzzle d’une rencontre coloniale au XXe siècle. The Host touche aux histoires que nous nous racontons nous-mêmes et que nous racontons aux autres, aux faits et aux fictions par lesquelles nous vivons – et à leurs conséquences.

Tijdens het onderzoek naar de betrokkenheid van haar overleden ouders bij de Anglo-Iranian Oil Company (vandaag BP) stuit de filmmaakster op de brieven van een petroliumgeoloog in het Iran van de jaren 1930, die later een zoektocht zou starten naar de oorsprong van de ‘beschaving’. De film gaat op eigen onderzoek uit om de gefragmenteerde beelden die begraven zijn in het BP-archief te ontcijferen. Deze reis door beelden uit het verleden verweeft verhalen uit de persoonlijke herinnering en archiefstukken van een imperiale geschiedenis en bouwt geleidelijk een beeld van een twintigste-eeuwse koloniale ontmoeting. The Host gaat over de verhalen die we over onszelf en anderen vertellen, over de feiten en ficties waarmee we leven – en hun gevolgen.

While investigating her late parents’ involvement with the Anglo-Iranian Oil Company (BP) the filmmaker comes across the letters of a petroleum geologist in Iran in the 1930’s, who would later embark on a search for the origins of “ civilisation ”. The film sets out on its own exploration, to decipher signs from the fragmented images buried in the BP archive. This journey through images of the past interweaves stories drawn from both personal memory and from the records of an imperial history, and gradually builds a picture of a 20th century colonial encounter. The Host is about the stories we tell about ourselves and others, the facts and fictions we live by – and their consequences.

Âge d’Or Festival 2016

ÂGE D’OR Prize

Impatience